Volgens RAL zijn er 35. Volgens E.L. James 50.
Ik hou het op 1.
Tinten grijs.
Het duidt naar mijn gevoel op kleurloos.
Er is geen betere kleur die vertelt hoe kleurloos iets is.
Grijs.
Al weken slepen we ons door deze kleurloze somberte.
Het neigt naar voor de hand liggende gesprekken, makkelijk onderwerp om aan te kaarten bij de slager: grijs hè?
Hoe heerlijk ontwaken was het enkele weken geleden in een witte magische wereld. Onvoorspeld.
Nog mooier.
Het overtuigt me weer maar eens waarom we onze jongste dochter Winter noemden.
Alles stopt bij het wit.
Al wat lelijk oogt wordt bedekt.
Zelfs schelle klanken worden gedempt, de ambulance draait net iets zachter het kruispunt op.

Oh hoe verlang ik naar een zachte gedempte wereld in zoet zonlicht. Voorzichtig, we kunnen uitglijden.
Even stilstaan of zelfs, stel u voor, gaan zitten op het bankje in het park. En niet gehaast zijn.
Het zonlicht onze wangen voelen opwarmen.
Het lijkt vandaag een leven geleden.
En misschien is het dàt dat steekt, grijs legt de nadruk op het lelijke.
De modderplassen voor mijn deur.
Gevels, onverzorgd afbladderende verf.
Bierblikjes, leeg schreeuwend naast de uitpuilende,openbare vuilbak.
Welke straat, welke plek oogt aantrekkelijk onder een grijs zwaar wolkendek?
Zelfs Rome wordt onder miezerregen een te mijden plek, bínnen, daar wil je zijn.

Maar bij ons binnen is het allesbehalve grijs.
Integendeel: ik zie rood, roos paarsblauw of is het groenig geel?
Het is sowieso warm rood, en oranje.
Misschien ongezond maar zó kleurverrijkend dat ik overstag ga.
Onze openhaard brandt!